رقبای احمدی‌نژاد دستش می‌انداختند که با پخش سیب‌زمینی میان فقرای گرسنه رای می‌خرد. درست است که دولت روحانی ترجیح می‌دهد سیب‌زمینی اضافه را در دل زمین دفن کند و بین دهان‌های گرسنه پخش نکند، اما در تلاش برای خرید رای، دست کمی از محمود ندارد هر چند که سعی می‌کند رای‌های جماعتی شیک‌تر را با روش‌هایی شیک‌تر بخرد.
سه ماه مانده به انتخابات، کابینه‌ی حسنک وزیر که با نرخ رشد اقتصادی پایین و بیکاری بالا مواجه است، تصمیم گرفت همه روضه‌هایش درباره مدیریت علمی اقتصاد کشور را در گنجه بگذارد و به تاکتیک‌های علی‌اصغری تمرین‌شده و جواب-پس‌داده در حوزه‌های علمیه روی بیاورد: خرجی بدهد.
تنها ظرف یک هفته دولت روحانی بیش از ۷۰۰ میلیون دلار وام خرید خودرو پرداخت کرده است. بانک‌های ورشکسته ایران، وام را با تشویق و پشتوانه بانک مرکزی پرداخت کرده‌اند. وام خودرو که تنها بخشی از بسته ضد رکود دولت روحانی است در آستانه انتخابات با یک تیر دو نشان را می‌زند. هم خریدار را نمک‌گیر می‌کند و رای می‌خرد؛ هم به مافیای خودرو که این روز‌ها زیر فشار کمپین نخریدن خودرو نفسش گرفته بود پول یامفت نفت را از جیب مردم تزریق می‌کند تا صنعت فاسد، ناکارآمد و رانت‌خوار خودرو در ایران، چند صباحی دیگر مشغول زدن جیب مردم و به کشتن دادنِ آن‌ها با فروش خودروهای گران و غیراستاندارد باشد.
در به قول محمد قائد، "نیرنگستان آریایی-اسلامی"، در، علی‌الظاهر همیشه بر یک پاشنه می‌چرخد و امید به نجات روزبه‌روز کمرنگ‌تر می‌شود. اما در چارچوب مقدرات همین خرابه‌ی رو به زوال هم می‌توان قضاوت کرد که اگرچه رشوه دادن به طبقه متوسط برای خرید خودرو و ابتیاع رای، قطعا شیک‌تر از سیب‌زمینی پخش کردن بین فقرای گرسنه است، اما زیان جانی و مالی دومی به احتمال زیاد از اولی کمتر است.
No comments:
Post a Comment