November 11, 2015
حمله به کارتنخوابها در منطقه ۱۲ تهران
عابد ملکی روز سه‌شنبه نوزدهم آبان به خبرنگاران گفته است که ۳۰ تا ۴۰ نفر، با سنگ و چوب سراغ معتادان پارک هرندی رفته‌اند و آن‌ها را به جنوب پارک که کمی دور‌تر از خانه‌های مسکونی است، هدایت کردهاند.
در خبرهای دیگری که از این واقعه منتشر شده است، از پارک حقانی هم نام برده شده که در همین محله و در نزدیکی پارک هرندی است.
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، از قول ملکی نوشته است که پس از انتقال معتادان به انتهای پارک (هرندی)، برخی اهالی محل چادر و وسایل آن‌ها را آتش زد‌ه‌اند.
شهردار منطقه ۱۲ با اشاره به این‌که بسیاری از چادرهای معتادان اجاره‌ای‌ست، گفته است: «روز جمعه بازدیدی از این پارک داشتم و متوجه شدم که یک زن معتاد به دلیل عدم پرداخت اجاره بهای چادرش، توسط ساقی از چادر بیرون انداخته شده است.»
کارتن‌خوابی گسترده به دلیل اعتیاد، فقر و …، به یکی از مشکلات جدی شهری در منطقه ۱۲ تهران تبدیل شده است.
خبرگزاری صدا وسیما، هشتم آبان ماه از کارتن‌خوابی ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار نفر در این منطقه خبر داد و از قول عبادالله فتح‌الهی، رییس سازمان نوسازی شهر تهران نوشت: «بیشتر این کارتنخوابها در خیابان لاله‌زار زندگی می‌کنند.»
شهردار منطقه ۱۲ هم با تاکید بر این‌که موضوع کارتن‌خوابی و حضور معتادان در محله هرندی بسیار برجسته شده، گفته است: «مردم محل از این‌که هویت محله آن‌ها با این موضوعات گره خورده، ناراحت هستند و متاسفانه دست به چنین اقدامی زدند.»
روزنامه شرق با انتشار دو گزارش، حمله مردم به کارتنخوابها در محله هرندی را پوشش داده است.
شهرزاد همتی، روزنامه‌نگار و نویسنده یکی از این دو گزارش در فیس‌بوک خود نوشته است: «{…} ساعت سه بعدازظهر پارک حقانی بودم. میان مردان و زنان وحشت‌زده‌ای که حالا چادری هم برای گذراندن شب نداشتند. آدم‌هایی که جلوی چشم من تزریق می‌کردند و شیشه مصرف می‌کردند و بی‌خیال باران و سرما، می‌گفتند به آخر خط رسید‌ه‌اند.»
او در ادامه نوشته است: «{…} دلم گیر کرده پیش چشم‌های یشمی دختری که گفت اسمش درساست و آن‌قدر نشئه بود که حتی حوصله نداشت به چادر آتش گرفته‌اش فکر کند. دلم جا ماند پیش درسای ۱۸ ساله که می‌گفت زندگی‌اش مدت‌هاست تمام شده.»
سوی دیگر ماجرا اما این است که مردم خیابان هرندی هم دل‌شان می‌خواهد خانه‌ای آبرومند در محله‌ای آبرومند داشته باشند و کارتنخوابها را مانع تحقق این خواسته می‌بینند.
معصومه اصغری، خبرنگار روزنامه شرق اما اصل حادثه را چنین روایت کرده است: «حوالی ساعت ١٠:٣٠ است. صدای آژیر و بوق و تلفیقی از نعره‌های مردانه در محوطه پارک هرندی پیچیده. آتش و دود از هر طرف فضا را گرفته و مأموران شهرداری با لباس‌هایی فسفری در هر گوشه‌ای به چشم می‌خورند. افرادی که گفته می‌شود مردم محلی هرندی هستند، با چماق‌هایی دور و اطراف پارک می‌چرخند. برخی بطری‌های بنزین به دست دارند و با پراکنده‌کردن معتادان داخل آلونک‌ها و چادرها، همه‌جا را به آتش می‌کشند. کارتنخوابها کتک خورده و گریان در حال فرار هستند و برای توضیحی کوتاه هم نمی‌مانند. مردمی که بسیار عصبانی به نظر می‌رسند از ماموران شهرداری می‌خواهند با آن‌ها همراه شوند اما ماموران شهرداری داد می‌زنند و به کارگران شهری تاکید می‌کنند دخالت نکنند و کنار بایستند.»
پس از متفرق شدن کارتنخوابها اما برخی اهالی محله هرندی در مورد این‌که این حمله کار مردم محل بوده است، ابراز تردید کردهاند.
این تردید‌ها در گزارش دوم روزنامه شرق انعکاس یافته است: «{…} می‌پرسم: یعنی شما می‌گویید کار مردم نبود؟ مرد منکر می‌شود و ناگهان صاحب قهوه‌خانه با عصبانیت و سینه ستبر جلوی ماشین ظاهر می‌شود و می‌گوید: خانم این‌ها ما را عاصی کردند. مردم همین محله، مردم آبرودار این محله خسته شدند به خدا. دیگر طاقت نداشتند. ریختند این معتادها را جمع کردند. پرتقال‌فروش اما عصبانی می‌شود. پشتش را می‌کند به من و خطاب به مرد می‌گوید: عباس آقا این خانم آمده می‌پرسد که کار کی بود. این خانم خبرنگار است …. من هم بهش می‌گویم مردم اینجا چایی درست می‌کنند می‌آورند می‌دهند دست این معتادها. کار مردم اینجا نیست. هست؟ مرد کمی خیره نگاه می‌کند و می‌گوید: نه خانم …، کار مردم نبوده …، مردم که کاره‌ای نیستند. این شهرداری هر کاری دلش بخواهد بکند می‌کند. مگر حرف مردم هم مهم است؟»
روزنامه اعتماد اما در انعکاس این ماجرا تمرکز خود را بر کارتنخوابها گذاشته است.
بنفشه سام‌گیس در گزارش خود نوشته است: «کارتنخوابها گفتند ساعت ١٠ صبح تعدادی مرد با چوب و آجر آمدند بالای سرشان. کارتنخوابها گفتند مرد‌ها فریاد کشیده‌اند و فحش‌های رکیک داده‌اند. کارتنخوابها گفتند مرد‌ها آن‌هایی را که خواب بودند با لگد از خواب پراندند و آن‌هایی را که بیدار بودند تاراندند. کارتنخوابها گفتند مرد‌ها پیت‌های بنزین به دست داشتند و وسایل کارتنخوابها را کپه می‌کردند و بنزین می‌ریختند و کبریت می‌زدند و کپسول گاز فندک داخل آتش می‌انداختند ….»
بر اساس خبرهایی که از این حادثه منتشر شده است، ماموران نیروی انتظامی هم در محل حضور داشته‌اند اما دخالتی در روند ماجرا نکرده‌اند.
شهردار منطقه ۱۲ با تایید حضور ماموران پلیس و آتش‌نشانی در محل گفته است که ماموران شهرداری سعی کردهاند آرامش را به محله بازگردانند.
کشتار آذری ها و مردم تبریز بدست تـُـرک های وحشی
قتل‌عامِ مردمِ تبریز توسطِ عثمانی‌ها در زمانِ شاه محمد خدابنده صفوی»
تمامی (ینی چریان ) خود را به کوچه‌ها و محل‌ها انداخته، هرکس را به نظر درآوردند به درجه شهادت رسانیده و از دیوار باغچه به خانه‌ها درآمده هرکس را که در نقب‌ها و زیرزمین‌ها پنهان شده بود، بیرون آورده به قتل رسانیدند، قریب هفت هشت هزار نفر به قتل درآورده، صد نفر از پیرزنان طعمه شمشیر ساختند و چند تن از سادات صحیح‌النسب و علما و صلحا در این قتل عام شربت شهادت چشیدند و اطفال شیرخواره را پای به شکم نهاده به عالم آخرت رسانیدند و موازی هفت هشت هزار نفر از ساده‌رخان مه لقا و دختران سمن سیما و زنان حورلقا و اطفال مسلمانان از تبریزیان اسیر نموده در میانه خرید و فروخت نمودند. مجملاً از ظهور اسلام تا غایت، این نوع قتل‌عامی بر زمره مومنین سمت ظهور نیافته بود و هیچ یک از سلاطین کفر جرأت به این امر شنیع نکرده بودند که از این عثمانِ [عثمان پاشا] بی‌ایمان نسبت به مسلمانان صادر شد.
«خلاصه التواریخ، احمد منشی قمی، جلدِ اول، برگ‌های ۸۹-۷۸۸.. ت‍اری‍خ ع‍ال‍م‌آرای ع‍ب‍اس‍ی، اسکندر بیک ترکمان، جلدِ اول برگِ ۳۱۰.. دون ژوان ایرانی، اروج بیک بیات برگِ ۲۱۶»
Subscribe to:
Posts (Atom)