چه خوب بود اگر به جای فحش دادن به خمینی کمی قبولِ مسئولیت میکردیم.
روح اللهِ خمینی، فیدل کاسترو نبود که با گروهی مسلح ایران را تسخیر کرده باشد؛ او شخصی به شدت مذهبی، افراط گرا، از نظرِ ذهنی منجمد و واپس گرا بود که در تبعید زندگی میکرد(هیچگاه هم سعی نکرد افکارِ عقب افتاده اش را پنهان کند).
از دانشجویانی که با بورسهایِ پادشاهی به بهترین دانشگاههای غربی فرستاده شده بودند تا درس بخوانند (ولی به نظر میآید کارشان بیشتر بنگ کشیدن بود تا درس خواندن، چرا که ترجیح دادند پادوی خمینی شوند)، تا چریکهای کافه نادری و توده ایها و سازمانِ مجاهدین و خلاصه از چپ و راستِ ما گرفته تا میانه و بالا و پایین، همگی فرشِ قرمز برای یک شخصِ بیسواد و بی فرهگ پهن کردند که لطفا بیا تا دست در دستِ هم این مملکت را صدها سال عقب ببریم!
به نظرِ من بزرگترین جای تاسف این است که در مقایسه با تمامی این افراد و گروه ها، خودِ خمینی کمترین دروغ را به مردم ایران و جهان گفت.
خمینی نه تنها هیچوقت سعی نکرد افکارِ عقب افتاده و تروریستی اش را پنهان کند، بلکه از آنها برای تبلیغ هم استفاده میکرد؛ نتیجهاش را هم امروز نه تنها مردمِ ایران و خاورِ میانه، بلکه همهٔ مردم دنیا دارند میبینند.
No comments:
Post a Comment