این شخص کسی است که سه بار آرامگاهِ حافظ (خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدّین حافظ شیرازی) را ویران کرد. چندی بعد حکومت وقت قصد ساختن مقبرهٔ حافظ را داشت، آخوند علی اکبر بر روی منبر رفته فریاد زد: «اگر شاه بسازد و هزار مرتبه بسازد من خراب می‌کنم.»
این همان است که می‌‌گفت: «ای مردم، موقع جهاد عمومی است. بکوشید تا جامهٔ زنان نپوشید»، منظور آن است که شیرازی ها لباسِ فرنگی نپوشند ولی بعداً همگان خبردار شدند که پارچه فروشان شیرازی ریشِ آخوند را خوب چرب کرده بودند.
در سال ۱۲۸۰ خورشیدی مقبرهٔ حافظ که پیشتر توسط مجتهد ساکن شیراز آخوند علی اکبر فال اسیری ویران شده بود توسط حاکم فارس، شاهزاده ملک منصور میرزا ملقب به شعاع السلطنه بازسازی شد. به دستور او علی اکبر مزّین الدوله نقاش باشی چارچوبی آهنین بر فراز آرامگاه حافظ ساخت و کتیبه‌ای بر آن قرار داد. در سال ۱۳۱۵ خورشیدی این چارچوب آهنین جای خود را به بنای کنونی داد.
این همان است که می‌‌گفت: «ای مردم، موقع جهاد عمومی است. بکوشید تا جامهٔ زنان نپوشید»، منظور آن است که شیرازی ها لباسِ فرنگی نپوشند ولی بعداً همگان خبردار شدند که پارچه فروشان شیرازی ریشِ آخوند را خوب چرب کرده بودند.
در سال ۱۲۸۰ خورشیدی مقبرهٔ حافظ که پیشتر توسط مجتهد ساکن شیراز آخوند علی اکبر فال اسیری ویران شده بود توسط حاکم فارس، شاهزاده ملک منصور میرزا ملقب به شعاع السلطنه بازسازی شد. به دستور او علی اکبر مزّین الدوله نقاش باشی چارچوبی آهنین بر فراز آرامگاه حافظ ساخت و کتیبه‌ای بر آن قرار داد. در سال ۱۳۱۵ خورشیدی این چارچوب آهنین جای خود را به بنای کنونی داد.
No comments:
Post a Comment