بانو اشرف پهلوی خواهر دوقلوی پادشاه فقید ایران روز 7 ژانویه 2016 (17 دی 1394) در سن 96 سالگی در غربت دیده از جهان فروبست. خانم پهلوی سی و هفت سال پایانی عمر خود را به دور از ایران زندگی کرد و در سال‌های آخر از بیماری آلزایمر رنج می‌برد. ایشان به عنوان یکی از چهره‌های تأثیرگذار دربار پهلوی، چهارم آبان ۱۲۹۸، پنج ساعت پس از برادرش در تهران به دنیا آمد. نام اصلی وی زهرا بود که پس از به سلطنت رسیدن پدرش رضاشاه، به اشرف الملوک ملقب شد.
خانم پهلوی در دوران زمامداری برادرش به عنوان پادشاه ایران، ریاست جمعیت زنان صلح جو، سازمان زنان، کمیسیون مقام زن وابسته به سازمان ملل متحد، نیابت ریاست کمسیون مبارزه با بیسوادی در ۱۳۴۲ و نیز ریاست کمیته ایرانی حقوق بشر و ریاست هیأت نمایندگی سیاسی ایران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد از ۱۳۴۵ به بعد را بر عهده داشت و در پی دستیابی به مقام دبیر کلی سازمان ملل نیز بود که بدان نائل نشد. او یکی از سه زنی بود که از سال ۱۹۴۸ تا کنون ریاست کمیسیون سالانه حقوق بشر سامان ملل متحد را بر عهده داشته اند. عمده ترین اقدامی که اشرف بدان دست زد، یک سلسله فعالیت‌های اجتماعی بود که در سال ۱۳۲۲به تاسیس بنیاد خدمات اجتماعی انجامید و سرانجام در اواخر ۱۳۲۶ سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی تحت ریاست محمدرضا شاه و به نایب رییسی اشرف پهلوی تاسیس گشت.
اشرف پهلوی کتاب خاطرات خود را به نام «چهره‌هایی در یک آینه» تنها چندماه پس از وقوع انقلاب ایران در می 1980 در نیویورک منتشر کرد و تا کنون کتاب‌ها و مقالات متعددی درمورد او به رشتۀ تحریر درآمده‌است که از آن جمله می‌توان از کتاب این سه زن اثر مسعود بهنود نام برد. خانم پهلوی پس از انقلاب در پی رواج شایعات در خصوص اعضای خاندان سلطنتی ایران بارها به فساد مالی و یا اخلاقی متهم شد اما هرگز مدارک و مستنداتی برای این اتهامات ارائه نگردید. او بعد از ترک اجباری ایران پس از وقوع انقلاب زمستان 1357 خورشیدی تا هنگام فوت در منزل خود در منطقه منهتن شهر نیویورک اقامت داشت.
No comments:
Post a Comment