گزارش تصویری از پارک هرندی در تهران

این یک گزارش تصویری از پارک هرندی است که این روزها در باره کارتن خواب ها و جمع شدن معتادان و بی خوانمان ها در آن در مطبوعات ایران گزارش و خبر زیاد منتشر شده است. این یک صحنه از صحنه های بسیاری است که در دیگر پارک های تهران و شهرهای دیگر مردم شاهد آن هستند. هیچکس نمی تواند آنها را که پارک هرندی مکانی برای خود یافته اند محکوم کند. محکوم آنهائی هستند که کار مملکت را به اینجا کشانده اند. آنها که تصور کرده بودند اعدام راه حل اعتیاد و مقابله با قاچاق مواد مخدر است، آنها که یاس و نا امیدی را در جامعه پراکندند، آنها که پول نفت را به باد دادند، آنها که هنوز دنبال بی حجاب می گردند، آنها که جامعه را خواستند سیاست زده کنند، آنها که چرخ تولید را خواباندند و درشکه شش اسبه واردات را دوازه اسبه کردند، آنها که تصور کرده اند همان چند هزار نفری که در نماز جمعه ها جمع می شوند و تازه اکثریت آنها وابسته به نهادهائی هستند که از آنها مواجب دریافت می کنند همه مردم ایران اند، آنها که با عمامه های سیاه و سفید شب و روز در صدا و سیما برنامه نصیحت اسلامی کردند و واجبات را بر شمردند، آنها که سینمای ایران را از نفس انداختند، آنها که یک استادیوم ورزشی در این 35 سال نساختند و آنها که امام زاده و مسجد و تکیه و جمکران را مقدم بر ورزش و ورزشگاه دانستند، آنها که زنان ایران را زیر انواع محدودیت ها قرار دادند تا ورزش بانوان فلج شود، آنها که زندان ها را آباد کردند و گورستان ها را رونق بخشیدند. آنها مسببان پارک هرندی در تهران و پارک های دیگر در گوشه گوشه تهران و شهرستان هستند. اعتیاد و فحشاء، دستفروشی، تجاوز به پسر بچه ها، کارتن خوابی، فقر و بیکاری معلول و نتیجه است نه عامل!