تقاطع: محسن میردامادی، از رهبران دانشجویان اشغال‌کننده‌ی سفارت امریکا در تهران، ۳۶ سال بعد از آن ماجرا که به قطع رابطه‌ی دیپلماتیک میان دو کشور منجر شد، در مصاحبه‌ای با روزنامه‌ی “اعتماد”، از اقدام خود و گروگان‌گیران سفارت دفاع کرده می‌گوید تنها «اگر این ماجرا در زمان کوتاه‌تری پایان می‌گرفت حتما مناسب‌تر بود»
آقای میردامادی که خردادماه امسال، بعد از شش سال حبس از زندان اوین تهران آزاد شد، در پاسخ به این سوال که «آیا به گروگان گرفتن دیپلمات‌های خارجی با حقوق بین‌المل مغایرت نداشت» گفته: «حقوق بین‌الملل زمانی معنا و مفهوم می‌یابد که همه کشور‌ها آن حقوق را در حق یکدیگر رعایت کنند… در حقوق بین‌الملل دخالت در امور داخلی کشور‌ها پذیرفته نیست. ولی اگر امریکایی‌ها آمدند در این کشور یک دولت ملی را سرنگون کردند و حکومت دیکتاتوری شاه را روی کار آوردند و با حمایت‌های نظامی خود آن را حفظ و تثبیت کردند، آیا حقوق بین‌الملل را زیر پا نگذاشتند؟ در چنین شرایطی نباید توقع رعایت آن را در قبال خود داشته باشند. اشغال سفارت امریکا در ایران هم در واقع پاسخی بود به تمام حقوقی که امریکایی‌ها در گذشته در ایران زیرپا گذاشته بودند.»
.وی هم‌چنین مدعی شده «از زمان دولت ریگان به بعد هیچ‌گاه دولت‌مردان امریکا گروگان‌گیری را به عنوان عامل حل نشدن مشکلات خود با ایران ذکر نکرده‌اند» بلکه «در سال‌های اخیر مشکلاتی که نسبت به ایران اظهار کرده‌اند مسائلی هم‌چون برنامه هسته‌ای ایران، سلاح‌های کشتارجمعی، سیاست ایران در قبال مساله فلسطین و لبنان و مساله حقوق بشر بوده است».
آقای میردامادی که خردادماه امسال، بعد از شش سال حبس از زندان اوین تهران آزاد شد، در پاسخ به این سوال که «آیا به گروگان گرفتن دیپلمات‌های خارجی با حقوق بین‌المل مغایرت نداشت» گفته: «حقوق بین‌الملل زمانی معنا و مفهوم می‌یابد که همه کشور‌ها آن حقوق را در حق یکدیگر رعایت کنند… در حقوق بین‌الملل دخالت در امور داخلی کشور‌ها پذیرفته نیست. ولی اگر امریکایی‌ها آمدند در این کشور یک دولت ملی را سرنگون کردند و حکومت دیکتاتوری شاه را روی کار آوردند و با حمایت‌های نظامی خود آن را حفظ و تثبیت کردند، آیا حقوق بین‌الملل را زیر پا نگذاشتند؟ در چنین شرایطی نباید توقع رعایت آن را در قبال خود داشته باشند. اشغال سفارت امریکا در ایران هم در واقع پاسخی بود به تمام حقوقی که امریکایی‌ها در گذشته در ایران زیرپا گذاشته بودند.»
.وی هم‌چنین مدعی شده «از زمان دولت ریگان به بعد هیچ‌گاه دولت‌مردان امریکا گروگان‌گیری را به عنوان عامل حل نشدن مشکلات خود با ایران ذکر نکرده‌اند» بلکه «در سال‌های اخیر مشکلاتی که نسبت به ایران اظهار کرده‌اند مسائلی هم‌چون برنامه هسته‌ای ایران، سلاح‌های کشتارجمعی، سیاست ایران در قبال مساله فلسطین و لبنان و مساله حقوق بشر بوده است».
این ادعای دبیرکل حزب منحل‌شده‌ی “مشارکت” در حالی است که اولین تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران تنها چهار روز پس از اشغال سفارت این کشور در تهران اعمال شد و این تحریم‌های اقتصادی و تسلیحاتی، ظرف یک سال شدت یافت که بخش زیادی از آن تا به امروز نیز باقی مانده است.
با این وجود، میردامادی در بخش دیگری از این مصاحبه از آن‌چه «افشای اسناد جاسوسی توسط دانشجویان پیرو خط امام» یاد می‌شود ابراز پشیمانی کرده و گفته: «با نگاهی نقادانه و منصفانه به آن مساله، به نظر من افشاگری‌ها در مورد افراد، اشتباهی مهم از طرف دانشجویان بود؛ هرچند در آن زمان بنده هم مشابه نوع دوستان دیگر موافق این اقدام بوده‌ام.»
اظهارات تازه‌ی محسن میردامادی در دفاع دوباره از به گروگان گرفتن دیپلمات‌های امریکایی در حالی صورت می‌گیرد که یکی از فرزندان او هم‌اکنون دانشجوی مقطع دکترا در دپارتمان انفورماتیک دانشگاه آلبانی نیویورک در امریکا است.
مهدی میردامادی که در سال ۱۳۸۸ نیز نزدیک به دو هفته را در بازداشت به سر برده بود، مدتی بعد، از طریق پروژه‌‌ای که با بودجه‌ی وزارت خارجه‌ی امریکا برای دانشجویان محروم از تحصیل ایران راه‌اندازی شده بود، وارد دانشگاه آلبانی نیویورک شد و در مقطع کارشناسی ارشد مدیریت عمومی این دانشگاه تحصیل کرد.
پیش‌تر نیز گزارش مشابهی درباره‌ی تحصیل و زندگی عیسی هاشمی، فرزند معصومه ابتکار در امریکا در تقاطع منتشر شده بود. خانم ابتکار که سخنگوی اشغال‌کنندگان سفارت امریکا بود، هم‌چون محسن میردامادی، هنوز از آن اقدام دفاع می‌کند.
No comments:
Post a Comment